- Myślałam, że wiesz - zawołałam.
- A ja myślałem, że ty wiesz - odgryzł się pies.
- Dobra, nie kłóćmy się - westchnęłam.
- Tylko że my... chyba się zgubiliśmy - mruknął Weza.
- Na pewno nie. Zresztą, i tak mamy iść ciągle prosto - powiedziałam wesoło.
- Ale jak potem wrócimy do sfory? - zapytał Zi.
- Tym się będziemy martwić, ja będziemy chcieli wracać - odparłam.
- No dobrze...
- Głowa do góry! Dajmy się ponieść przygodzie! - wykrzyknęłam.
Weza? Sory że krótkie, pisałam na szybko
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz