Od Lemon'a

Nigdy w życiu nie czułem się tak źle.Żałowałem tego co zrobiłem, ale nie mogłem zmienić przeszłości.Wędruję po świecie jako włóczęga już od roku.
* * * *
Idę przez las jak zawsze.Wtem usłyszałem szelest.Skierowałem się w stronę źródła dźwięku.Zacząłem się skradać.Trząsłem się ze strachu.Gdy byłem pewny, że dźwięk wydobywa się zza chaszczy, przeskoczyłem je i krzyknąłem:
- Haaaaa....
- Aaaaaaa...- odkrzyknął (jak się później okazało) przerażony pies
Gdy zrozumiałem, że nie grozi mi żadne niebezpieczeństwo, nieśmiało powiedziałem:
- Witam
- Witam - odpowiedział pies
- Jestem Lemon - powiedziałem nie śmiało
- Mashine alfa Sfory, na której tereny wszedłeś.
- Co?! - dopiero teraz zrozumiałem gdzie się znalazłem.
- Tak właśnie, więc czy chciałbyś dołączyć do Sfory Psiego Uśmiechu?
- Eeee...
Byłem zdezorientowany, ale coś mi kazało powiedzieć:
- Tak.
- To chodź ze mną
Mashine zaprowadził mnie do centrum sfory.Obok nas przechodziła pewna suczka.
- O Aurora! - powiedział Maszi- może oprowadzisz nowego psa
- Jasne - odpowiedziała suczka

(Aurora?)

Nowy pies- Lemon!

Imię : Lemon
Ksywka : Lem,Lim,Leo,
Głos : Mrozu ,,Nie mamy nic do stracenia"
Rasa : Owczarek Szwajcarski
Wiek : 3 lata
Płeć : Pies
Stanowisko : Sprinter
Rodzina : Żyją, ale daleko stąd.
Partner : Zakochał się w Aurorze i zrobi wszystko, by ją zdobyć.
Charakter : Gdy Lemon był mały miał się bardzo dobrze.Przez to Lem jest zawsze uśmiechnięty, radosny, przyjacielski, zabawny, szalony, uwielbia się popisywać, dopisuje mu wielkie szczęście.Z nim nikt nigdy się nie nudzi.Jedyną jego złą cecha jest upartość, ale Lem nazywa ją ambitnością.Pies zawsze wybacza, ale nie jest naiwny i nie da się oszukać drugi raz.Wie co dobre, a co złe, więc
Historia : Upartość - właśnie przez tą cechę Lemon popełnił życiowy błąd.Lem żył wraz z rodzicami i rodzeństwem, którymi opiekowali się ludzie.Do 2 lat Lemon zachowywał dobrze i słuchał rodziców, ale w końcu musiał wejść w wiek buntu.Postanowił się spakować i iść w świat.Wszyscy prosili go, by został.Nie słuchał.Spakował najważniejsze rzeczy i wyruszył.Po tygodniu zabrakło mu prowiantu i zaczął żałować swojej decyzji.Chciał wracać ,ale wstyd mu na to nie pozwalał(poza tym nie wiedział jak trafić z powrotem do domu).W końcu trafił do SPU.
Upomnienia : 0/4
Kontakt : kasia av5
Inne zdjęcia : Klik | Klik | Klik | Klik |