Rasa: Anastasia to potomkini czysto-krwistego rodu psów rasy Siberian Husky.
Wiek: Jest jeszcze młoda, ponieważ liczy sobie zaledwie 2 lata.
Płeć: Jeśli jeszcze nie zauważyłeś, to suczka.
Stanowisko: Beta, psycholog.
Rodzina:
• Isobel – matka.
• Elvis – ojciec.
• Miranda – siostra.
• Alexander – brat.
• Simon – brat.
Teoretycznie żyją i mają się dobrze. W praktyce jednak Ana nie ma z nimi kontaktu.
Partner: -
Charakter: Anastasia jest bardzo spokojną i dobrze ułożoną suczką. Brak jej porywczości, wszystko kalkuluje „na zimno”. Jest bardzo empatyczna, na pierwszym miejscu stawia innych, dopiero później siebie. Sprawnie rozwiązuje konflikty i zażegnuje spory. Jedną z jej pasji jest pływanie, uwielbia zanurzyć się w chłodnej wodzie i po prostu płynąć przed siebie, zapominając o wszystkim wokół. To marzycielka, czasem potrafi zamyślić się i „zawiesić”. W kontaktach z innymi na początku jest ostrożna, ale wbrew pozorom, łatwo można zdobyć jej zaufanie. Niestety równie łatwo jest je stracić. Uczucia takie jak ból i smutek zazwyczaj ukrywa, to nawyk, którego nauczyła się w schronisku. Mimo tego, że jest delikatna jak kwiat, potrafi wykazać się odwagą. Jeśli ktoś będzie potrzebował pomocy, po prostu rzuci mu się na ratunek, nie zważając na to, jak przykre mogą być dla niej konsekwencje. To chyba jedyna sytuacja, w której wcześniej nie przemyśli dokładniej swojego ruchu. Stara się ukrywać to, że jej na kimś zależy, bo boi się odrzucenia i bólu, który się z nim wiąże. Cechuje ją też duży iloraz inteligencji, lubi zagadki, dzięki którym może sprawdzić swoją wiedzę. Nie jest ani optymistką, ani pesymistką, tylko po prostu realistką.
Historia: Jej historia nie jest zbyt oryginalna i zapewne przytrafiła się wielu psom przed nią. Urodziła się w znanej hodowli psów rasy Siberian Husky i tam dorastała razem z rodzicami i rodzeństwem. Te czasy wspomina szczęśliwie. Nie szczędzono jej przyjemności, jednak przy tym uczyli ją kultury osobistej i tym podobnych. Anastasia szybko przyswajała nową wiedzę. Była chlubą hodowli. Gdy miała niespełna dwa miesiące, ludzie zaczęli przychodzić i oglądać ją oraz jej rodzeństwo. Szybko znalazła dom, kupili ją godni zaufania ludzie. Pierwsze miesiące pobytu u nich minęły całkiem dobrze. Dopiero później, gdy już ukończyła rok, wszystko zaczęło się psuć. Jak każdy przedstawiciel swojej rasy, potrzebowała dużo ruchu, co niezbyt odpowiadało jej właścicielom, którzy byli raczej ludźmi prowadzącymi siedzący tryb życia. Obecność energicznej suczki dawała im się we znaki, tak, jak jej ciągłe nieme prośby o spacer. W końcu, uznając, że nie dadzą rady utrzymywać zwierzęcia, oddali ją do schroniska. Na początku Ana była przerażona. Tyle obcych psów w jednym miejscu! Dopiero później zapoznała się z wieloma z nich, a oni wytłumaczyli jej, że są w schronisku, czyli w miejscu, gdzie znajdują się niechciane zwierzęta. Suczka długo nie mogła poradzić sobie ze świadomością, że jest niechciana, że nikomu na niej nie zależy. Dopiero później nauczyła się z tym żyć. Gdy miała dwa lata, nadarzyła się jej szansa na ucieczkę. Wolontariusz przez przypadek nie domknął drzwi od jej klatki, która, tak jak reszta, znajdowała się na zewnątrz. Akurat wtedy brama wjazdowa była otwarta, więc Anastasia skorzystała z okazji i szybko czmychnęła, nim ktokolwiek zdążył ją zauważyć. Następnie przez kilka tygodni wędrowała na północ, aż w końcu natrafiła na Sforę Psiego Uśmiechu. Postanowiła w niej zostać, a Jocker mianował ją Betą.
Upomnienia: 0/4
Kontakt: ♥♥♥Tommy♥♥♥ | pretty-little-woman-blog@wp.pl
Wiek: Jest jeszcze młoda, ponieważ liczy sobie zaledwie 2 lata.
Płeć: Jeśli jeszcze nie zauważyłeś, to suczka.
Stanowisko: Beta, psycholog.
Rodzina:
• Isobel – matka.
• Elvis – ojciec.
• Miranda – siostra.
• Alexander – brat.
• Simon – brat.
Teoretycznie żyją i mają się dobrze. W praktyce jednak Ana nie ma z nimi kontaktu.
Partner: -
Charakter: Anastasia jest bardzo spokojną i dobrze ułożoną suczką. Brak jej porywczości, wszystko kalkuluje „na zimno”. Jest bardzo empatyczna, na pierwszym miejscu stawia innych, dopiero później siebie. Sprawnie rozwiązuje konflikty i zażegnuje spory. Jedną z jej pasji jest pływanie, uwielbia zanurzyć się w chłodnej wodzie i po prostu płynąć przed siebie, zapominając o wszystkim wokół. To marzycielka, czasem potrafi zamyślić się i „zawiesić”. W kontaktach z innymi na początku jest ostrożna, ale wbrew pozorom, łatwo można zdobyć jej zaufanie. Niestety równie łatwo jest je stracić. Uczucia takie jak ból i smutek zazwyczaj ukrywa, to nawyk, którego nauczyła się w schronisku. Mimo tego, że jest delikatna jak kwiat, potrafi wykazać się odwagą. Jeśli ktoś będzie potrzebował pomocy, po prostu rzuci mu się na ratunek, nie zważając na to, jak przykre mogą być dla niej konsekwencje. To chyba jedyna sytuacja, w której wcześniej nie przemyśli dokładniej swojego ruchu. Stara się ukrywać to, że jej na kimś zależy, bo boi się odrzucenia i bólu, który się z nim wiąże. Cechuje ją też duży iloraz inteligencji, lubi zagadki, dzięki którym może sprawdzić swoją wiedzę. Nie jest ani optymistką, ani pesymistką, tylko po prostu realistką.
Historia: Jej historia nie jest zbyt oryginalna i zapewne przytrafiła się wielu psom przed nią. Urodziła się w znanej hodowli psów rasy Siberian Husky i tam dorastała razem z rodzicami i rodzeństwem. Te czasy wspomina szczęśliwie. Nie szczędzono jej przyjemności, jednak przy tym uczyli ją kultury osobistej i tym podobnych. Anastasia szybko przyswajała nową wiedzę. Była chlubą hodowli. Gdy miała niespełna dwa miesiące, ludzie zaczęli przychodzić i oglądać ją oraz jej rodzeństwo. Szybko znalazła dom, kupili ją godni zaufania ludzie. Pierwsze miesiące pobytu u nich minęły całkiem dobrze. Dopiero później, gdy już ukończyła rok, wszystko zaczęło się psuć. Jak każdy przedstawiciel swojej rasy, potrzebowała dużo ruchu, co niezbyt odpowiadało jej właścicielom, którzy byli raczej ludźmi prowadzącymi siedzący tryb życia. Obecność energicznej suczki dawała im się we znaki, tak, jak jej ciągłe nieme prośby o spacer. W końcu, uznając, że nie dadzą rady utrzymywać zwierzęcia, oddali ją do schroniska. Na początku Ana była przerażona. Tyle obcych psów w jednym miejscu! Dopiero później zapoznała się z wieloma z nich, a oni wytłumaczyli jej, że są w schronisku, czyli w miejscu, gdzie znajdują się niechciane zwierzęta. Suczka długo nie mogła poradzić sobie ze świadomością, że jest niechciana, że nikomu na niej nie zależy. Dopiero później nauczyła się z tym żyć. Gdy miała dwa lata, nadarzyła się jej szansa na ucieczkę. Wolontariusz przez przypadek nie domknął drzwi od jej klatki, która, tak jak reszta, znajdowała się na zewnątrz. Akurat wtedy brama wjazdowa była otwarta, więc Anastasia skorzystała z okazji i szybko czmychnęła, nim ktokolwiek zdążył ją zauważyć. Następnie przez kilka tygodni wędrowała na północ, aż w końcu natrafiła na Sforę Psiego Uśmiechu. Postanowiła w niej zostać, a Jocker mianował ją Betą.
Upomnienia: 0/4
Kontakt: ♥♥♥Tommy♥♥♥ | pretty-little-woman-blog@wp.pl
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz