Od Damon’a – CD opowiadania Coco

Spojrzałem zdezorientowany na alfę tej sfory.

- Yyyy… Tak? – zapytałem, nadal nie wiele wiedząc co się dzieje.

- A więc, Damon tak? – zapytała, a ja pokiwałem głową – Dużo o tobie słyszałam – powiedziała wadera, przyglądając mi się.

- Kto Ci o mnie mówił? – zapytałem warcząc.

- Triada – odparła alfa spokojnie.

- Za dużo mi nie powiedziałaś – mruknąłem siadając.

- Naprawę nie pamiętasz kto to? – zapytała zdziwiona wadera. Pokiwałem przecząco głową.

- Swojego ojca nie pamiętasz? – znów zapytała. Na słowo „ojciec”, aż wzdrygnąłem.

- Susan, jego siostra. Chyba ją już poznałeś

Teraz pokiwałem głową.

- Zawsze mówiła, że byłeś rozwydrzonym szczeniakiem – powiedziała, a  po jej słowach do nas podszedł jakiś pies.

- Witaj Damon – powiedział uśmiechając się. Odszedłem zszokowany do tyłu. Stał przede mną Triada, mój owy  ojciec.

- Odejdź – warknąłem na niego. Pies zaczął mówić coś na ucho dla wilczycy.

- Okej? – zapytał wadery.

- Okej – odpowiedziała wilczyca i pocałowała Triade.

- Znów inna? – zapytałem wkurzony – Nie pamiętasz już mamy? – zapytałem stłumionym głosem.

- Ale ja nie chcę… - zaczął coś mówić.

- Pamiętasz mamę?! – krzyknąłem przerywając mu. Nie chcąc go słuchać, poszedłem do Coco.

- Możemy już wracać do sfory? – zapytałem cicho Coco.

Coco?