Weza spojrzał na partnerkę z uśmiechem i polizał ją po nosie.
–ASHLEY!– usłyszeli krzyk Colina. Para odwróciła się w jego stronę.
–Colin, mieliście być cicho– powodział Weza stanowczo, patrząc na szczeniaka.
–Ale ona mnie ugryzła!– zawołał, wskazując łapką na pękającą ze śmiechu Ashley. Pies westchnął i usłyszał cichy śmiech Nesty. Odwrócił łeb w jej stronę i popatrzył na nią pytająco.
–Już spokojnie– Nes posłała ciepły uśmiech szczeniakom –Ashley?– podniosła brew do góry, patrząc na Ash.
–Ja– podniosła się, podbiegając do Nesty. Ta położyła jej łapę na łebku, lekko go gładząc.
–Idź...
–...emy na polowanie– wtrącił się Weza, patrząc jak mała Ash podskakuje wesoło do góry i uśmiechnął się. Zaraz również znalazł się obok niej Colin, który również chciał iść.
–Flynn?– Owczarek popatrzył jak ten kładzie się obok Nesty, mówiąc "nigdzie nie idę". Pies przewrócił ze śmiechem oczami i z pozostałą dwójką poszedł na polowanie.
–Na co polujemy?– odezwał się Colin, dorównując kroku Wezie.
–Sarny– rzucił krótko, ponieważ zdobycz była za pobliskim drzewem –Patrzcie i uczcie się– powiedział do szczeniaków i pobiegł, zwinnie skacząc na zwierzynę. Wbił w nią kły i powrócił do dzieci, które zachwycone śmiały się i klaskały.
–Chodźcie– zaśmiał się Weza i wziął zdobycz na plecy.
Nesty?
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz