Od Qetsiyah CD Ferraro

Byłam można powiedzieć, że wykończona. Cały czas praktycznie nie chciałam się ruszyć. Jednak często przechylałam głowę, aby spojrzeć na szczeniaki. Były takie malutkie i takie urocze. Jedna rzecz tylko mnie smuciła...
- Co to za uśmiech ? -Przerwał moje zamyślenie Ferraro.
- Jaki uśmiech ? Nie ma żadnego uśmiechu... - Przyznałam.
- No właśnie... nie ma go... dlaczego ? - Zapytał.
- No bo... żadne z nich nie przypomina mnie.... wyglądają tak samo jak ty.... a po mnie nic nie mają. -Położyłam po sobie, smutna, uszy.
- Na pewno coś po tobie mają... - Powiedział trochę niepewnie, próbując mnie pocieszyć.
- No... niby co ? - Położyłam łebek, obok jednego ze szczeniaków.
- Może.... charakter ?
- Serio ?.... sądzisz, że to będą takie ponuraki jak ja ? - Zapytałam poważnie.
- Może....
- Nie sądzę....

***Dwa tygodnie potem***

- Wiesz co Ferraro ?

- Co ?

- Zmieniam zdanie.... jednak są do mnie podobne.....

THE END